Wszystkie samochody zarejestrowane po 1 listopada 2014 roku muszą być obligatoryjnie wyposażone w pośredni lub bezpośredni system kontroli ciśnienia w oponach (TPMS).

Jest to podyktowane regulacją Unii Europejskiej nr 661/2009.

W większości aut stosowany jest system bezpośredni, który mierzy ciśnienie przy pomocy czujnika zamontowanego w feldze. Jest to najbezpieczniejsze rozwiązanie generujące bardzo dokładny pomiar, oddzielnie dla każdego koła.

Pośredni system TPMS nie wymaga czujników w kołach, ponieważ nie wykonuje pomiarów lecz wylicza je na podstawie impulsów otrzymanych od ESP i ABS. W tym systemie mierzy się obroty kół. Koło z mniejszym ciśnieniem powietrza w oponie ma mniejszy promień i kręci się szybciej co jest wykrywane dzięki czujnikom mierzącym obroty kół z systemu ABS. Dzięki temu można łatwo rozpoznać koła o zmniejszonym ciśnieniu i wyświetlić komunikat dla kierowcy. System ten jest tani i stosunkowo efektywny, ale nie podaje dokładnego ciśnienia w oponach, co w przypadku wyświetlenia komunikatu ostrzegawczego TPMS, wymaga każdorazowej weryfikacji wszystkich kół pod kątem szczelności.

Wracając do systemu bezpośredniego, podam kilka ciekawostek technicznych. Jeżeli zależy nam na posiadaniu dwóch kompletów kół, np. letnich i zimowych, musimy wyposażyć się również w dwa komplety TPMS. Komputer auta jednocześnie jest w stanie rozpoznać tylko jeden komplet czujników - mają one przypisane numery identyfikacyjne. Po zamontowaniu drugiego kompletu, będzie wymagane przeprowadzenie procedury wgrania nowych czujników jako tych podstawowych. Robi się to przy pomocy specjalnego urządzenia serwisowego do obsługi TPMS.

W celu uniknięcia takiej sytuacji możemy zdecydować się na zakup czujników uniwersalnych takich jak na przykład czujniki T-Pro lub Alcar by Schrader renomowanej niemieckiej firmy Alcar. Tego typu TPMS możemy dowolnie zaprogramować wgrywając protokoły odpowiednie dla większości aut jeżdżących po polskich drogach. Dzięki tym czujnikom możliwe jest wykonanie tak zwanych klonów numerów ID dotychczasowo zamontowanych na aucie, czyli skopiowanie danych do drugiego kompletu TPMS. W ten sposób oba komplety kół przeznaczone do tego samego auta są identyczne pod kątem numerów ID czujników i protokołów. Zamiana kół w tej sytuacji nie wymaga żadnego dodatkowego programowania.

Są też auta, w których założenie nowego kompletu kół z zamontowanymi TPMS jest rozpoznawane przez auto samoistnie. W tym wypadku należy zastosować nieskomplikowaną procedurę. Najczęściej wymagane jest przejechanie kilkunastu kilometrów przy określonej minimalnej prędkości około 20 km/h, po czym założone koła zostaną automatycznie rozpoznane przez system centralny kierujący TPMS w aucie.

Zdarzają się również znacznie bardziej skomplikowane procedury programowania i wczytywania czujników TPMS, które wymagają nie tylko specjalistycznego komputera diagnostycznego, ale także i wiedzy by prawidłowo taką procedurę przeprowadzić. W takich przypadkach po zaprogramowaniu czujników, należy podpiąć się do gniazda diagnostycznego OBD II i przeprowadzić procedurę składającą się z kilkunastu kroków, po czym zostawić auto z włączonym zapłonem na 5 minut i poczekać na reset systemu. Dopiero po wykonaniu powyższych kroków można kontynuować jazdę podczas której na dystansie pierwszych kilku kilometrów zaczytają się nowo zamontowane czujniki ciśnienia.

data dodania: 29.01.2018